FELLOWSHIP

Acts 2:41-47

To teach the Importance of Fellowship to the life every believer.

INTRODUCTION:

Imagine if you are member of basketball team, yet you are playing alone, performing the position of a guard, center, and forward. Isn’t a hard time? Expecting that you have a team and a part of it, yet you’re playing alone?

What if you are born in a family, yet you’re an orphan, no immediate family to be depend on, no mother, no father, and no brothers and sisters. Or you may be like this, you have a complete family member but you decided to be alone, not being connected or not making an effort to be united with your family because of unavoidable circumstances, or any reason. Isn’t a bad situation for you?

Christian who are isolating from the church, decided to be alone, and decided to depend from himself alone is like an orphan child, a one-man team basketball player, a part of the body detached from the whole body, a branch of a vine detached from the vine, and an astray sheep separated from the flock. A tragic moment for a Christian, a moment when a Christian decided not to have a fellowship from the Church and other believers. From book of Acts, let us examine the value and importance of fellowship from the early Church.

TEXT: ACTS 2:41-47

What is Fellowship?

1.        A group of people united to follow Christ’s  Teaching and Apostle’s Doctrine (Acts 2:42) and they surrendered their life to Lord Jesus (Matt 18:19-20)

2.       It is a Body consists of many parts. (1 Cor 12:12, 27)

3.       The Center of their gatherings and unity is Christ (1 Jn 3:3, Matt 18:20)

What are the Importance of Fellowship?

1.      Develops Relationships (Acts 2:41-47, 1 John 4:19-21,  Romans 12:9-18, Jn 13:34-35)

Christianity is a relationship, and our Christian living rooted from these two commandments; to love God and to love others (Matt 22:37-40). We may be very religious and pious but without conforming from these two commandments will turn to become Pharisees and teachers of the law like the time of Lord Jesus.

Early Church continues to grow in faith through their continues fellowship with other believers, when they fellowship, it brought a chance for each other to serve and minister to the needy fellows. (Acts 2:41-47)

Jesus said that to show to the world that the person is truly a disciple of Him is by loving each other. This type of character can only be express through proper relationship to other disciples it is the relationship that cannot be taught and found from the world, only from the true disciples of Christ.

Apostle Paul said that as a Church we must grow in love (Romans 12:9-18), other positive character of a Christian will develop through fellowship that promotes love, and it can be extended even to the enemies. (Romans 12:19-21)

2.     Promotes Unity (Acts 2:41-47, 1 Cor 12:12-27, ) and Purpose (Eph 4:11-13)

Early Church experienced the Spirit of unity; they find a way to give time for fellowship, addressing the needs of every member of the Church. When they fellowship, they pray together, exercise giving and sharing, and they worship and praise God together as one and united Church. Together they become devoted to the Apostle’s Teaching. 

In Ephesian Church, Apostle Paul said that Lord Jesus gives different types of ministries for the following purpose:

1.        To Equip and Prepare the Chosen (Christian) for the Welfare and Edification of the Church. (Eph 4:12)

2.       For the Unity of Faith and Knowledge of the Son of God (V. 13)

3.       For the Maturity of the Church like the Fullness of His Son (V. 14)

3.     Experience Fullness (Eph 4:13, 1 Cor 12:12-13,27, Jn 15:5-9, Col 2:10)

Some people try everything to find happiness, they tried wealth, fame, power, influence and other drugs just to experience fullness of life. Yet, all of those were just a bit of temporary happiness and pleasure but demands lots of sacrifices, hurt and shame. But according to apostle Paul fullness of our being can only be found from Christ alone (Eph 4:13), by uniting with Christ, Christian will find fullness of his life. (Col 2:10).

Lord Jesus said, “…apart from me you can do nothing”, fruitful life, the love of God and His blessing can only be found by abiding in Christ.(Jn 15:5-9) Remaining to Christ and to His body will reach and experience our fullest potential as a part of the body, designated for certain ministry and purpose as individual Christian designed to become part of the Body of Christ. (1 Cor 12:12-13, 27)

“Nobody can Experience Fullness separated from Christ, nobody can find Maturity separated from the Body of Christ” – (Eph 4:13)

CONCLUSION:

Hebrews 10:25

The Bible Encourage us not to forsake Fellowship.

WIN, TRAIN AND SEND

INTRODUCTION:

Ang bawat Kristiano ay tinawag upang maligtas sa siguradong kapahamakan, at tumanggap ng buhay na walag hanggan, ngunit ang buhay Kristiano ay hindi lang nagtatapos sa pagkaligtas bagkus ang bawat isa ay tinawag upang ganapin ang kapanawagan upang matupad ang layunin ng Diyos sa bawat isa. Bilang simbahan, tayo ay pinili at itinalaga para sa “common purpose”, ito ay ang layunin na maluwalhati natin ang Diyos (glorify) sa ating pamumuhay. Ngunit paano nga ba natin ito maisasakatuparan bilang simbahan? Ang Panginoong Jesus ay nag-utos sa kanyang mga alagad, at pati na rin sa atin sa ating kapanahunan, ito ay ang mga pamamaraan upang maluwalhati natin ang Diyos at matupad natin ang utos ng Panginoong Jesus. Mula sa Aklat ng Mateo 28:16-28 malalaman natin ang mga kapamaraanan na ito.

TEXT: Matt 28:16-28

¹⁶ Then the eleven disciples went to Galilee, to the mountain where Jesus had told them to go. ¹⁷ When they saw him, they worshiped him; but some doubted. ¹⁸ Then Jesus came to them and said, “All authority in heaven and on earth has been given to me. ¹⁹ Therefore go and make disciples of all nations, baptizing them in the name of the Father and of the Son and of the Holy Spirit,²⁰ and teaching them to obey everything I have commanded you. And surely I am with you always, to the very end of the age.”

How can we glorify God as a Church?

·         WE MUST BE A CHAMPION IN WINNING SOUL FOR CHRIST

·         WE MUST BE TRAINED FOR SERVING CHRIST

·         WE MUST FULFILL OUR MISSION GIVEN TO US BY GOD

WE MUST BE A CHAMPION IN WINNING SOUL FOR CHRIST

Matt 28:19

“¹⁹ therefore go and make disciples of all nations…”

Acts 1:8

“⁸ But you will receive power when the Holy Spirit comes on you; and you will be my witnesses in Jerusalem, and in all Judea and Samaria, and to the ends of the earth.”

Nais ng Diyos bilang Kristianong Simbahan ay magi tayong Champion salarangan ng ating kapanawagan. Bilang simbahan tayo ay tinawag na maging winner sa pagsasaksi para kay Cristo. Tayo ay tinawag ng Diyos upang ipahayag natin ang Mabuting Balita, at maging saksi ng kanyang kabutihan at kadakilaan. Ang Bawat Kristiano ay nakaranas ng kabutihan ng Diyos at naranasan ang mga himala ng Diyos sa buhay niya, nararapat lamang na ito ay kanyang ipahayag sa mga taong hindi pa nakakakilala sa Diyosupang makilala din nila ang Diyos na buhay at totoong Diyos.

Ang pagsasaksi natin tungkol kay Cristo ay utos mismo ni Cristo, ito ay hindi optional o kaya ay kaloob kundi ang bawat Kristiano ay inuutusan Niya na magpatotoo tayo tungkol Kanya at sa Kanyang mga ginawa sa buhay ng bawat Kristiano. Kaya nga ang sabi niya sa mga Alagad ay “Humayo at gawing alagad ang lahat ng mga bansa…” (Mateo 28:19), at “Kayo’y magiging Saksi ko….” (Gawa 1:8). Ninanais ng Panginoong Jesus naang bawat alagad niya ay maging saksi at maging winner sa pagpapahayag ng Mabuting Balita.

Nais ng Diyos na tayo ay maging kabilang sa mga Champion sa pananampalataya (Heb 12:1), at sa ating pagsasaksi at maayos na pamumuhay marami ang mga taong walang pagkakilala sa Diyos ang magnanais na makilala ang ating Diyos. (Gawa 2:47). Kung ganito ang magiging pamumuhay ng buong Simbahan, marami ang makakakilala sa totoong Diyos, marami ang tatanggap sa Panginoong Jesus at lalaki ang Kristianong Simbahan, at marami ang makakaranas ng kapangyarihan ng Diyos.

Hebrews 12:1

“Therefore, since we are surrounded by such a great cloud of witnesses…”

WE MUST BE TRAINED FOR SERVING CHRIST

Matthew 28:20

“…and teaching them to obey everything I have commanded you…”

May kasabihan, “Hindi mo pwede ibigay ang isang bagay na wala ka”, hindi mo rin pwede ituro ang isang bagay na hindi mo alam. Ang nais ng Diyos tayo ay maging kabahagi ng pamilya ng Diyos, at bilang parti ng pamilya at parti ng iisang katawan, nais niya na ang bawat isa ay maging kabahagi sa gawain ng kaharian ng Diyos. (1 Cor 12:27, Eph 2:20) Tulad ni Moises, David at Pablo, maging ang mga alagad ni Cristo, sila ay tinuruan, sinanay at inihanda sa paglilingkod sa kaharian ng Diyos. Ang iba ay nais maglingkod sa Diyos, pero hindi alam ang gagawin at hindi alam kung paano makapaglilingkod sapagkat, hindi pa naturuan, at walang pagsasanay na dinaanan.

Tulad ng isang simpleng pamilya hindi lalago (magmamatured) ang isang anak o parti ng pamilya kung hindi siya magiging kabahagi sa mga gawain bahay o kaya ay wala siyang gingampanang papel sa isang pamilya. (Eph 4:11-13) Pero paano nga ba siya magiging kabahagi ng gawain ng Simabahn kung ayaw niyang matoto, ayaw niyang paturo? Paano siya magtuturo kung hindi siya maturuan? Paano siya maglilingkod kung wala sa kanyang magtuturo na maglingkod sa kapwa at sa Diyos?

Habang tayo ay nabubuhay tayo ay nasa ilalim ng proseso ng paglago (maturing process), maraming pamamaraan ang Diyos upang lumago ang isang Kristiano, pero isa sa pinakasimpleng pamamaraan na itinalaga ng Diyos upang lumago ang buong Simbahan, at ang individual na Kristiano ay ang mga pagtuturong ginagawa, maging ito man ay Bible Study, School of Workers, Bible School, Training and Seminars at iba pang pamamaraan upang maranasan (Experience) at mauwanaan ng isang Kristiano ang isang totoong buhay ng isang Kristiano. (Acts 2:42). Kung ang mga unang Kristiano ay naging masugid at tuloy tuloy sa mga turo ng mga Apostol, tulad din natin kung nais nating lumago, makapaglingkod at maging kapaki pakinabang sa Pamilyang Kristiano dapat ay may oras tayo sa pag-aaral, at nagpapaturo tayo sa mga itinalaganag manggagawa ng ating Congregation. Kung ayaw niyang magpaturo, paano siya magtuturo? Kung ayaw niyang magpaturo paano siya makakaunawa? Nais niya lamang ba na siya lamang ang pakinggan at unawain? Meron na ba tayong kinabibilangang Bible Study o Small Group? regular ba tayo na dumadalo rito?  Tayo ba ay dumadalo ng Pananambahan upang makasana ang ibang mga Kristiano at sama samang matoto at sumamba?

Marahil ang isang Kristiano ay pinanahanan ng Espiritu Santo, pero hindi siya “All Knowing”, kailangan niya ang mga tagapagturo at kailangan niya magpaturo kung nais niya na lumago sa pagiging Kristiano at maging kabahagi ng Gawain ng Diyos. Kung ayaw magpaturo at maging kabahagi sa isang “Training” hindi siya lalago at hindi rin siya magagamit sa Gawain ng Diyos.

Paano ba nakakatutulong ang palagiang Pag-aaral ng Salita ng Diyos?

1.         Mababago at natutuwid ng Salita ng Diyos ang ating mga pag-iisip at pananaw sa buhay. (Roma 12:2, 2 Tim 3:16-17)

2.       Kapag naituwid ang ating pananaw at nagkaroon ng tamang pag-iisip sa Buhay, magkakaron din tayo ng tamang pagpapasya. (Acts 5:29, Mateo 6:33)

3.       Sa ating buhay, malimit tayong magpasya, maging pangmadalian o matagal na pinag-isipan, kung tama ang ating pagpapasya,  magkakaroon tayo ng maayos na pamumuhay.

4.       Sa gabay ng Espiritu Santo, at Salita ng Diyos, at maayos na pagpapasya, tiyak makakasumpong tayo ng  pinagpalang buhay.

WE MUST FULFILL OUR MISSION GIVEN TO US BY GOD

Matthew 28:19

“…go and make disciples of all nations…”

Tayo ay ginawa ng Diyos para sa kanyang layunin. Marami ang mayayaman na nagkamal ng bilyong bilyong salapi, sankatotak na aria-arian, tanyag at may kapangyarihan pero nauuwi lamang sa kalungkotan at walang pagkakuntento, at ang iba ay nagiging gahaman.  May mga tanyag, sikat at mayayaman pero bakit nauuwi sa pagkagumon sa droga, at ang iba ay nagpapakamatay. Bakit ganun? Sapagkat hindi nila nasumpungan ang tamang deriksyon at nais ng Diyos sa kanilang buhay, kaya sila ay napariwara. Maaaring ang isang tao ay mayaman, sagana sa buhay, tinitingala ngunit pariwara, sapagkat hindi niya naunwaan ang nais ng Diyos sa buhay niya. Bakit marami ang hindi makuntento sa buhay? Bakit laging nararanasan niya na may kulang sa buhay niya, sapagkat hindi niya pa nararanasan ang nais ng Diyos sa buhay niya. Tayo ay ginawa niya para sa kanyang layunin, hindi niya tayo ginawa upang mamumuhay ng para sa sarili nating kagustuhan, sa sarili nating kapakanan o kaya ay para mabuhay upang magkamal ng kayamanan, magpakasarap at mamatay, maari na yan ay parti ng buhay, pero hindi yan ang kabuuan ng buhay. Siya ay may banal na layunin para sa atin. Ano nga ba ang nais ng Diyos para sa bawat isa sa atin?

1.         Tayo ay ipinanganak upang naging kabilang sa pamilya ng Diyos (Gal 1:15)

2.       Tayo ay naging Kabilang sa Pamilya ng Diyos upang Maging kabahagi ng Gawain ng Diyos (Eph 2:19-20, 1 Cor 12:12,27, eph 4:12-13)

3.       Tayo ay kabahagi ng Gawain ng Diyos upang tuparin ang Plano ng Diyos (John 5:19-20, Matt 28:20 )

4.       Upang matupad ang Plano ng Diyos sa Buhay natin, dapat ay tuparin natin ang inaatang na Mission para sa atin. (2 Tim 4:7-8)

Ano ba ang Mission mo sa Buhay ngayon bilang Kristiano?

Bilang Kristiano ay ninanais ng Panginoong Jesus sundin natin ang kanyang mga pinag-uutos.

“Sa bawat Kristiano nais ng Panginoong Jesus na tayo ay humayo at gumawa ng mga alagad ni Kristo”

CONCLUSION:

Bilang Simbahan, Pamilya ng Diyos, Nais niya na tayo ay maging Champion sa pagpahayag ng kabutihan ng Diyos sa buhay natin. Nais niya rin na tayo ay maging handa sa paglilingkod sa ating Kapwa at sa Diyos sa pamamagitan ng masusing pagsasanay at pagiging handa sa gawain na itinalaga sa bawat isa sa atin. Tayo ay ipinganak para sa kanyang layunin, nais ng Diyos na tuparin natin ang ang mission na naiatang sa ating mga balikat.

Sa pamilyang JFCM may tatlo tayong hakbang upang mapapurihan ang Diyos; WIN, TRAIN and SEND (MISSION). Handa ba tayo dumaan at magpaila